به گزارش ایرنا، کشف این ستاره که حدود 14 میلیارد سال عمر دارد به پژوهشگران امکان داده تا ترکیبات ˈنخستین ستارهˈ هستی را بررسی کنند.
این محققان امیدوارند کشف این ستاره به آنها کمک کند تا ناهمخوانی‌هایی که بین تئوری‌های فیزیک نظری در مورد انفجار بزرگ با مشاهدات اخترشناسی وجود دارند را برطرف کنند.
دانشمندان دانشگاه ملی استرالیا پس از یازده سال جستجو توانستند با استفاده از تلسکوپ اسکای مپر در رصدخانه سایدینگ اسپرینگ این ستاره را که اندکی بعد از انفجار بزرگ شکل گرفته شناسایی و ترکیبات شیمیایی آن را بررسی کنند.
دکتر استفان کلر، که هدایت این گروه از دانشمندان دانشگاه ملی استرالیا را به عهده دارد، این ستاره را ˈکپسول زمانˈ لقب داده و می‌گوید ˈپیدا کردن این ستاره مثل پیدا کردن سوزن در کاهدان بوده است.ˈ
ˈاین ستاره به ما شناختی از بنیادی‌ترین نقطه عالم می‌دهد، آنچه ما می‌بینیم منشا تمام موادی است که هستی ما از آنها نشات گرفته است.ˈ
تلسکوپ اسکای مپر در رصدخانه سایدینگ اسپرینگ در نیوساوت ویلز استرالیا
این ستاره کهنسال در فاصله 6000هزار سال نوری از زمین قرار دارد که در مقیاس‌های نجومی فاصله‌ای کوتاه محسوب می‌شود.
بر اساس نظریه‌های موجود اولین ستارگان عالم در انفجارهایی بسیار شدید از بین رفته‌اند. این انفجارها بخش عظیمی از فضا را پر از عنصر آهن کرده‌اند.
ستارگان مثل پیاز لایه لایه هستند و عناصر سنگین مثل آهن در هسته آنها قرار دارند. اما ستاره‌ای که ما کشف کردیم کربن و اندکی منیزیم دارد.
به گفته اخترشناسان هر چه ستاره‌ای کمتر آهن داشته باشد قدیمی‌تر است و این ستاره یک شصتم ستاره‌های دیگر آهن دارد.
به گفته دکتر کلر کشف این ستاره یکی از نظریه‌های قدیمی را نقض می‌کند که براساس آن ستارگان کهنسال بیشتر از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده بودند.
این ستاره یکی از 60 میلیون ستاره‌ای است که تلسکوپ اسکای مپر از آنها عکسبرداری کرده است.
انفجار بزرگ (مهبانگ) به طور ساده لحظه آفرینش کائنات است که پیش از آن هستی وجود نداشته است
تلسکوپ اسکای مپر برای شناسایی ستارگان کهنسال ساخته شده و بخشی از پروژه تهیه نقشه دیجیتال جنوب آسمان است.
این تلسکوپ میدان دید وسیعی دارد و دوربین دیجیتال آن هر دقیقه از محدوده‌ای از آسمان به وسعتی29 برابر ماه کامل عکسبرداری می‌کند.
کشف این ستاره با استفاده از تلسکوپ ماژلان در شیلی تایید شده است.
